Się wzięło i porobiło. Wczoraj działając pod natchnieniem wreszcie zdecydowałem się na środek transportu do Polski. Wracam autem, bo mi się jakoś słabo robi, kiedy oczami wyobraźni widzę, jak kurier pizga pudło z moim komputerem gdzieś do swojego vana. Lub pizga moją gitarę… Koszty podobne a przynajmniej będę miał wszystko pod kontrolą. Mojej Reni w Polsce nie zarejestruję. To taki dziwny kraj ta Polska – nie pozwalają na rejestrację aut z kierownicą z drugiej strony. Może w końcu UE wymusi na polskich władzach zgodę na to, co bardziej cywilizowane państwa już wprowadziły. Póki co myślę o sprzedaniu Reni na części po powrocie. Szkoda, bo to dobre auto, nie psuje się i jeździ bez zastrzeżeń. Ale jak ma stać gdzieś i niszczeć….

26 stycznia wypływam z Irlandii do Francji. 17 godzin na promie, potem jakieś 2 tys. km do Warszawy. Do nowego życia.